"Τα λόγια της τον στοίχειωναν ακόμα και τώρα που ήταν πια ενήλικας, Ένοιωθε καμιά φορά σαν να τον παρακολουθούσε, παρόλο που είχε πεθάνει." Η συλλογή διηγημάτων της Άννας Ρουσσομουστακάκη παρουσιάζει έξι ιστορίες για την μητρική παρουσία στη ζωή των ηρώων τους. Μια ισχυρή και καθοριστική σχέση που δημιουργεί ισόβια συναισθηματικά δεσμά. Στις παρούσες ιστορίες η σχέση μητέρας-γιου έχει χαρακτηριστικά χειραγώγησης, υπόταξης και ιδιοτέλειας. Οι ήρωες ζουν με το βάρος των παιδικών τους τραυμάτων και παλεύουν να τα ξεπεράσουν ώστε να οδηγηθούν στην ελευθερία. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα αναγνωστική πρόταση. H συγγραφέας σκιαγραφεί με άμεσο και ρεαλιστικό τρόπο περιπτώσεις όπου η μητρική αγάπη μπορεί να μην είναι τόσο στοργική. Παράλληλα, Η παρουσίαση και η δόμηση των χαρακτήρων του βιβλίου είναι αξιοσημείωτη και ολοκληρωμένη. Οι ήρωες διακατέχονται από αγωνίες που τους ακολουθούν σε όλη τους τη ζωή. «Ισχύει, τελικά, αυτό που τόσο εύστοχα διατύπωσε ο Φρόιντ; Είναι, άραγε,...
"Αν έχεις έναν κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται."