Χρήστος Θ. Παπαδημητρίου: Η συγγραφή είναι ένα δαιμόνιο που αν σε κυριεύσει δεν σε εγκαταλείπει ποτέ
Ο συγγραφέας Χρήστος Θ. Παπαδημητρίου με αφορμή το βιβλίο του «Ο ήχος των ορίων» δέχτηκε να απαντήσει τις παρακάτω ερωτήσεις.
Θέμα του μυθιστορήματος αυτού είναι η ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τον επιθεωρητή Ζακέ στη Βεργίνα. Αντιμέτωπος με την μεγαλύτερη ανακάλυψη στην ιστορία της αρχαιολογίας ο γάλλος αστυνομικός θα δοκιμάσει τον πειρασμό στο πρόσωπο μιας σαγηνευτικής γυναίκας και θα φτάσει στα όρια της συνείδησης του.
Πως αποφασίσατε να συνδυάσετε στις σελίδες του βιβλίου σας το αστυνομικό στοιχείο με την αρχαιολογία;
Η αρχαιολογία είναι η μεγάλη μου αγάπη μαζί με την ιστορία και έχω αφιερώσει αναρίθμητες μέρες στην μελέτη συγγραμάτων για σημαντικές ιστορικές περιόδους και πρόσωπα. Η ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι κάτι που με συνάρπαζε από νέο και τοποθέτησα τον αγαπημένο μου ήρωα επιθεωρητή Ζακέ μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Πόσο διήρκησε η συγγραφή του βιβλίου;
Το βιβλίο γράφηκε μέσα σε τρεις μήνες, αλλά η μελέτη για αυτό διήρκεσε αρκετά χρόνια.
Στο έργο σας παρουσιάζετε ιστορικά πρόσωπα, ποιο ήταν εκείνο το στοιχείο που ανακαλύψατε και σας έκανε εντύπωση κατά την έρευνα για το βιβλίο σας;
Αυτό που δεν γνώριζα ήταν η μεγάλη αγάπη του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την αρχαιολογία και η σημασία που έδωσε στις ανασκαφές της Βεργίνας. Εκείνο όμως που με εξέπληξε ακόμη περισσότερο ήταν η φοβία του Ανδρόνικου μπροστά στο ενδεχόμενο να έχει ανακαλύψει τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ήταν κάτι τόσο σημαντικό που δεν μπορούσε καν να το αποδεχθεί.
Αντί προλόγου ξεκινάτε το βιβλίο με ένα ποιητικό μονόλογο, έχοντας ασχοληθεί με την ποίηση ποια θέματα επιλέγετε να παρουσιάσετε μέσα από τα ποιήματα σας;
Τον έρωτα, την προδοσία, το φόβο μπροστά στο θάνατο, την αέναη πάλη του ανθρώπου με τη μοίρα του.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χώρο της τέχνης και συγκεκριμένα της συγγραφής;
Έγγραφα ποιήματα και διηγήματα από παιδί. Ήταν μια διέξοδος σε ότι με βασάνιζε. Η συγγραφή είναι ένα δαιμόνιο που αν σε κυριεύσει δεν σε εγκαταλείπει ποτέ.
Τι συμβουλή θα θέλατε να δώσετε σε όσους ξεκινούν να ασχοληθούν με τη συγγραφή;
Έχω εκδόσει 8 μυθιστορήματα και δύο ποιητικές συλλογές. Η συμβουλή που δίνω είναι να πιστέψουν στον εαυτό τους και να αφεθούν στη μαγεία των λέξεων. Το ταξίδι είναι ωραίο και σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά η πορεία προς αυτόν.
Εσείς ως αναγνώστης, τι είδους βιβλία προτιμάτε; Ποια θεματολογία σας ελκύει περισσότερο και ποιο-α συγγραφέα θαυμάζετε;
Λατρεύω τον Καζαντάκη, τον Ρεμάρκ, τον Καμύ και τον Σαραμάνγκο. Μου αρέσουν κυρίως τα ιστορικά και τα αστυνομικά μυθιστορήματα.
Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω πολύ για την τιμή που μου κάνατε παραχωρώντας μου αυτή την συνέντευξη, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;
Μόλις εκδόθηκε πριν από λίγες μέρες από τις εκδόσεις Ελκυστής το τελευταίο μυθιστόρημα μου με θέμα μια παγκόσμια συνωμοσία μιας νέας πανδημίας και τίτλο «Μια ανάσα πριν το τέλος». Αυτή τη στιγμή ξεκίνησα να γράφω το μυθιστόρημα με τίτλο «Όλα τελειώνουν νωρίς» και θέμα την χαμένη ατζέντα με τις πολύτιμες σημειώσεις του επιθεωρητή Πάολο Μπρορσελίνο που δολοφονήθηκε από τη σικελική Μαφία. Το μότο του «όποιος φοβάται το θάνατο πεθαίνει κάθε μέρα, όποιος δεν φοβάται πεθαίνει μόνο μια φορά» με έχει πραγματικά σημαδέψει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου