Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χρήστος Θ. Παπαδημητρίου: Η συγγραφή είναι ένα δαιμόνιο που αν σε κυριεύσει δεν σε εγκαταλείπει ποτέ





Ο συγγραφέας Χρήστος Θ. Παπαδημητρίου με αφορμή το βιβλίο του «Ο ήχος των ορίων» δέχτηκε να απαντήσει τις παρακάτω ερωτήσεις.


Πως προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας;


Θέμα του μυθιστορήματος αυτού είναι η ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τον επιθεωρητή Ζακέ στη Βεργίνα. Αντιμέτωπος με την μεγαλύτερη ανακάλυψη στην ιστορία της αρχαιολογίας ο γάλλος αστυνομικός θα δοκιμάσει τον πειρασμό στο πρόσωπο μιας σαγηνευτικής γυναίκας και θα φτάσει στα όρια της συνείδησης του.

Πως αποφασίσατε να συνδυάσετε στις σελίδες του βιβλίου σας το αστυνομικό στοιχείο με την αρχαιολογία;

Η αρχαιολογία είναι η μεγάλη μου αγάπη μαζί με την ιστορία και έχω αφιερώσει αναρίθμητες μέρες στην μελέτη συγγραμάτων για σημαντικές ιστορικές περιόδους και πρόσωπα. Η ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι κάτι που με συνάρπαζε από νέο και τοποθέτησα τον αγαπημένο μου ήρωα επιθεωρητή Ζακέ μέσα σε αυτό το πλαίσιο.

Πόσο διήρκησε η συγγραφή του βιβλίου;

Το βιβλίο γράφηκε μέσα σε τρεις μήνες, αλλά η μελέτη για αυτό διήρκεσε αρκετά χρόνια.

Στο έργο σας παρουσιάζετε ιστορικά πρόσωπα, ποιο ήταν εκείνο το στοιχείο που ανακαλύψατε και σας έκανε εντύπωση κατά την έρευνα για το βιβλίο σας;

Αυτό που δεν γνώριζα ήταν η μεγάλη αγάπη του Κωνσταντίνου Καραμανλή για την αρχαιολογία και η σημασία που έδωσε στις ανασκαφές της Βεργίνας. Εκείνο όμως που με εξέπληξε ακόμη περισσότερο ήταν η φοβία του Ανδρόνικου μπροστά στο ενδεχόμενο να έχει ανακαλύψει τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ήταν κάτι τόσο σημαντικό που δεν μπορούσε καν να το αποδεχθεί.

Αντί προλόγου ξεκινάτε το βιβλίο με ένα ποιητικό μονόλογο, έχοντας ασχοληθεί με την ποίηση ποια θέματα επιλέγετε να παρουσιάσετε μέσα από τα ποιήματα σας;

Τον έρωτα, την προδοσία, το φόβο μπροστά στο θάνατο, την αέναη πάλη του ανθρώπου με τη μοίρα του.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χώρο της τέχνης και συγκεκριμένα της συγγραφής;

Έγγραφα ποιήματα και διηγήματα από παιδί. Ήταν μια διέξοδος σε ότι με βασάνιζε. Η συγγραφή είναι ένα δαιμόνιο που αν σε κυριεύσει δεν σε εγκαταλείπει ποτέ.

Τι συμβουλή θα θέλατε να δώσετε σε όσους ξεκινούν να ασχοληθούν με τη συγγραφή;

Έχω εκδόσει 8 μυθιστορήματα και δύο ποιητικές συλλογές. Η συμβουλή που δίνω είναι να πιστέψουν στον εαυτό τους και να αφεθούν στη μαγεία των λέξεων. Το ταξίδι είναι ωραίο και σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά η πορεία προς αυτόν.

Εσείς ως αναγνώστης, τι είδους βιβλία προτιμάτε; Ποια θεματολογία σας ελκύει περισσότερο και ποιο-α συγγραφέα θαυμάζετε;

Λατρεύω τον Καζαντάκη, τον Ρεμάρκ, τον Καμύ και τον Σαραμάνγκο. Μου αρέσουν κυρίως τα ιστορικά και τα αστυνομικά μυθιστορήματα.

Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω πολύ για την τιμή που μου κάνατε παραχωρώντας μου αυτή την συνέντευξη, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;

Μόλις εκδόθηκε πριν από λίγες μέρες από τις εκδόσεις Ελκυστής το τελευταίο μυθιστόρημα μου με θέμα μια παγκόσμια συνωμοσία μιας νέας πανδημίας και τίτλο «Μια ανάσα πριν το τέλος». Αυτή τη στιγμή ξεκίνησα να γράφω το μυθιστόρημα με τίτλο «Όλα τελειώνουν νωρίς» και θέμα την χαμένη ατζέντα με τις πολύτιμες σημειώσεις του επιθεωρητή Πάολο Μπρορσελίνο που δολοφονήθηκε από τη σικελική Μαφία. Το μότο του «όποιος φοβάται το θάνατο πεθαίνει κάθε μέρα, όποιος δεν φοβάται πεθαίνει μόνο μια φορά» με έχει πραγματικά σημαδέψει.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα



Ο Χρήστος Θ. Παπαδημητρίου γεννήθηκε στην Αθήνα το1974. Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, νομικός σύμβουλος της ΡΑΣ, απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών και του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Σπουδών του πανεπιστημίου των Βρυξελλών, στο οποίο πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές, και διδάκτορας δημοσίου δικαίου. Έχει δημοσιεύσει δύο νομικά συγγράμματα –για το κοινοτικό και το ευρωπαϊκό δίκαιο– και πενήντα επιστημονικές μελέτες σε έγκριτα νομικά περιοδικά. Στον κόσμο της λογοτεχνίας μυήθηκε το 2008, με το μυθιστόρημα Το τέλος του Γ.Σ. Μπαχ. Έπειτα από μια μακρόχρονη πορεία στον χώρο των εκδόσεων και συνεργασία με σημαντικούς εκδοτικούς οίκους, πλέον το συγγραφικό έργο του απαρτίζεται από επτά μυθιστορήματα και δύο ποιητικές συλλογές. Το τελευταίο του μυθιστόρημα, Ο ήχος των Ορίων, κυκλοφόρησε το 2021 από τις Εκδόσεις Ελκυστής. Το τέλος του Γ.Σ. Μπαχ (2008), Ημιτελής ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ Η επιρροή του κοινοτικού δικαίου στη δικαστική προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα 2002. Το τέλος του Γ.Σ. Μπαχ, μυθιστόρημα, Ιωλκός, 2008. Ημιτελής εκτέλεση, μυθιστόρημα, Λιβάνης, 2009. Θανάσιμος Έρωτας, ποιητική συλλογή, Ιωλκός, 2011. Αντεστραμμένη κλεψύδρα, ποιητική συλλογή, Ιωλκός, 2012. Τρόποι διείσδυσης του ευρωπαϊκού δικαίου στην εθνική έννομη τάξη, Π. Ν. Σάκκουλας, 2013. Αρχική θεωρία, Ιωλκός, 2014. Έγκλημα χωρίς δολοφόνο, Μεταίχμιο, 2016. Αντίστροφη μέτρηση, Διάπλαση, 2019. Παγίδα θανάτου για τον επιθεωρητή Ζακέ, Νεφέλη, 2020. Ο ήχος των ορίων, Ελκυστής, 2021.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Η Πηνελόπη στη Χίο, Κώστας Στοφόρος

Το βιβλίο του Κώστα Στοφόρου "Η Πηνελόπη στη Χίο", που βασίζεται στις Πρώτες ενθυμήσεις της Πηνελόπης Δέλτα, μας ταξιδεύει στη νεαρή ηλικία της αγαπημένης συγγραφέα των παιδικών μας χρόνων. Η δωδεκάχρονη Πηνελόπη επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Χίο και είναι έτοιμη να εξερευνήσει τον τόπο των παππούδων της. Ένα καλοκαίρι που θα κρατήσει ζωντανό στο νου και τη καρδιά για πάντα. Στις σελίδες του μυθιστορήματος ξετυλίγονται οι αναμνήσεις της Πηνελόπης από τον πρώτο της έρωτα, τον Νικολή, από τις βόλτες και τις περιπέτειες τους στο νησί. Αναμνήσεις που μυρίζουν μαστίχα και μανταρίνι.  "Πολλά χρόνια αργότερα, έναν σκληρό Απρίλη, η ματιά της Πηνελόπης έπεσε στους τελευταίους λαλάδες που φύτρωναν στο παρτέρι στον Κηφισιά. Λίγο πριν διαλέξει την αιώνια σιωπή, το μυαλό της γύρισε σε εκείνο το καλοκαιρινό απομεσήμερο στη Χίο και στα κατσαρά ξανθιά μαλλιά του Νικολή. Του αγοριού που μύριζε ψάρι, μανταρίνι και μαστίχα- και στο βάθος, κάτι πιο πικρό."  Πρόκειται για ένα έξοχο και...

«Η Μαθητεία των Προέδρων» του Γρηγόρη Ε. Παντελόγλου

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Οσελότος το μυθιστόρημα του Γρηγόρη Ε. Παντελόγλου «Η Μαθητεία των Προέδρων». Λίγα λόγια για το βιβλίο: Σ’ αυτόν τον επαγγελματικό χώρο, τέτοιες ιστορίες επαναλαμβάνονταν σαν να ξεκινούσε και πάλι η παρτίδα σκακιού που σκόπιμα οι παίχτες της την είχαν αφήσει στη μέση. Η εγκατάσταση στον Οργανισμό σε θέση ευθύνης νέων κομματικών στελεχών ή προσώπων εμπιστοσύνης των στελεχών της κεντρικής πολιτικής σκηνής επαναλαμβανόταν με πανηγυρικό ύφος και άπειρες παραλλαγές. Ο αέναος κύκλος της Μαθητείας των Προέδρων συνεχιζόταν. Εκείνη η ώρα, που το ψιλόβροχο γινόταν μπόρα που ξέπλενε τα πάντα γύρω της, σηματοδοτούσε πως η ζωή στον Οργανισμό θα προχωρούσε, αδιάφορη για το ποιος θα έφευγε και ποιος πάλι θα ερχόταν. Σαν ένας άλλος αδιέξοδος, τελικά, κοπετός. Καταστροφικός σαν κηλίδα πετρελαίου, που στην αρχή έπαιρνε τη μορφή ενός ουράνιου τόξου, ή μιας μεταλλικής λάμψης, και κατέληγε να γίνεται μπάλωμα και θλιβερός ιριδισμός στις ταραγμένες θάλασσες της Δημόσιας Διοίκησης...

«Ένας ανεκτίμητος θησαυρός» της Ελένης Γεωργούση

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής το βιβλίο «Ένας ανεκτίμητος θησαυρός» της Ελένης Γεωργούση.  Οπισθόφυλλο: Σμαράγδα το όνομά της. Και όπως τα περισσότερα πολύτιμα ρουμπίνια και σμαράγδια, κρύβει πίσω της μία σκοτεινή ιστορία. Την ημέρα της γέννησής της, στα χέρια των γονιών της –δύο από τους μεγαλύτερους πειρατές της τότε εποχής– βρέθηκε ένα από τα πολυτιμότερα σμαράγδια που είχαν κλαπεί ποτέ. Εξού και το όνομα της όμορφης κόρης τους. Πολλοί πειρατές και ναυτικοί μπήκαν στον πειρασμό να κλέψουν και να εκμεταλλευτούν αυτό το σμαράγδι. Ποιο από τα δύο σμαράγδια όμως έχει τελικά τη μεγαλύτερη αξία; Ένα μυθιστόρημα που αγγίζει τις χαμένες αξίες των ανθρώπων, τους πειρασμούς και τον πιο ιερό δεσμό, αυτόν της οικογένειας. Ένα μικρό ταξίδι σε μία άλλη εποχή, που θα θέλαμε να ζήσουμε και οι ίδιοι, ή καταστάσεις που δε θα θέλαμε να βιώσουμε ποτέ. Βιογραφικό: Η Ελένη Γεωργούση γεννήθηκε το 1999 στη Γερμανία, αλλά επέστρεψε στην Ελλάδα σε μικρή ηλικία. Στην εφηβική της ηλικία ξεκίνησε να ...