Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Για να μη σβήσει η φλόγα, Ένα ημερολόγιο σκέψεων και ιδεών» του συγγραφέα Φώτη Α. Κραλίδη




Η λογοτεχνική οικογένεια των Εκδόσεων Ελκυστής μεγαλώνει και καλωσορίζει με μεγάλη χαρά το βιβλίο «Για να μη σβήσει η φλόγα, Ένα ημερολόγιο σκέψεων και ιδεών» του συγγραφέα Φώτη Α. Κραλίδη. 

Οπισθόφυλλο:

Οι στιγμές που κάθομαι πάνω από τον υπολογιστή ή πάνω από ένα χαρτί, αυτές τις στιγμές είναι που νιώθω πραγματικά ελεύθερος. Στα χέρια σας λοιπόν δεν έχετε ένα βιβλίο. Έχετε 50 περίπου κείμενα, 50 περίπου στιγμές ελευθερίας σε διάστημα 5 ετών. Κείμενα που έγραψα από τα 16 μου μέχρι και σήμερα, τα όποια άλλα έχουν πολιτικό, άλλα κοινωνικό, άλλα ιστορικό και άλλα απλά προσωπικό χαρακτήρα.

Έχετε στα χέρια σας ένα ημερολόγιο. Απλό, αυθόρμητο και με ταυτότητα. Και με μια συνέχεια, μια εσωτερική σύνδεση από την αρχή μέχρι το τέλος, παρά την αυτοτέλεια των κειμένων που το συνθέτουν.

Στην αρχή, η σκέψη πίσω από αυτό το έργο ήταν προσωπική και μάλλον εγωιστική. Να συγκεντρώσω τα καλύτερα κείμενά μου, να τα έχω εκτυπωμένα και όχι απλά στον υπολογιστή μου, να τα έχω στη βιβλιοθήκη μου και να τα διαβάζω, όταν μεγαλώσω, για να μην ξεχάσω πώς σκεφτόμουν και ποιος ήμουν μικρός.

Και μια μέρα, τον περσινό Σεπτέμβρη, η σκέψη έγινε λιγότερο προσωπική. Να εκδώσω μεν αυτά τα κείμενα, να τους δώσω τη μορφή ενός βιβλίου, αλλά αυτό να το κάνω όχι για μένα, όχι για να εκφραστώ απλά, αλλά και για να κάνω μια καλή πράξη. Έτσι, το βιβλίο αυτό αφιερώνεται αποκλειστικά στα παιδιά του συλλόγου «Λάμψη», που κρατούν τη δική τους φλόγα αναμμένη, καθώς τα όποια έσοδα μου αναλογούν από τις πωλήσεις, θα διατεθούν στο σύνολό τους, ως μια δωρεά, σε αυτά τα παιδιά.

Επομένως, μπορεί να διαφωνήσετε, ίσως και σε απόλυτο βαθμό, με όσα διαβάσετε παρακάτω, αλλά τουλάχιστον δε θα μετανιώσετε που πήρατε στα χέρια σας αυτό το βιβλίο. Καλή ανάγνωση λοιπόν.

Αντί να καταριέσαι το σκοτάδι,

άναψε ένα κερί.

Κινέζικη παροιμία

Βιογραφικό: 

O Φώτης Κραλίδης γεννήθηκε το 1999 στη Θεσσαλονίκη. Είναι τεταρτοετής φοιτητής της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Έχει παράσχει 8μήνη εθελοντική εργασία στο Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως (09/2018-04/2019) και έχει εργαστεί ως συνεργάτης του επιστημονικού, μη κερδοσκοπικού οργανισμού «Navarino Network» (05/2019-08/2020).

Έχει συμμετάσχει σε μια σειρά επιστημονικών προσομοιώσεων, σεμιναρίων, συνεδρίων και θερινών σχολείων με ακαδημαϊκό ή πολιτικό χαρακτήρα.

Είναι ένας εκ των ιδρυτών του πρώτου ανεξάρτητου Ρητορικού Συλλόγου στη Νομική του ΑΠΘ, που λειτουργεί από το 2019 υπό την αιγίδα της Κοσμητείας της Σχολής.

Έχει δημοσιεύσει 5 ακαδημαϊκές εργασίες με αντικείμενο το Συνταγματικό Δίκαιο και το Εκκλησιαστικό Δίκαιο σε νομικά περιοδικά και στο academia.edu, ενώ παράλληλα είναι μέλος της Συντακτικής Ομάδας και αρθρογράφος του Επιστημονικού Περιοδικού για το Εκκλησιαστικό Δίκαιο «Article 13».Ομιλεί άπταιστα την αγγλική, τη γερμανική και την ιταλική γλώσσα.

Χαρακτηριστικά:

  • Κατηγορία: Δοκίμιο
  • Εξώφυλλο: Μαλακό
  • Σελίδες: 222
  • Διαστάσεις: 14x21 cm
  • ISBN: 978-618-5525-56-9
  • Τιμή: 12,00 ευρώ
  • Χρόνος έκδοσης: 2021
  • Εκδότης: Εκδόσεις Ελκυστής

Το βιβλίο "Για να μη σβήσει η φλόγα, Ένα ημερολόγιο σκέψεων και ιδεών" θα το προμηθευτείτε από όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας!


 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Η Πηνελόπη στη Χίο, Κώστας Στοφόρος

Το βιβλίο του Κώστα Στοφόρου "Η Πηνελόπη στη Χίο", που βασίζεται στις Πρώτες ενθυμήσεις της Πηνελόπης Δέλτα, μας ταξιδεύει στη νεαρή ηλικία της αγαπημένης συγγραφέα των παιδικών μας χρόνων. Η δωδεκάχρονη Πηνελόπη επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Χίο και είναι έτοιμη να εξερευνήσει τον τόπο των παππούδων της. Ένα καλοκαίρι που θα κρατήσει ζωντανό στο νου και τη καρδιά για πάντα. Στις σελίδες του μυθιστορήματος ξετυλίγονται οι αναμνήσεις της Πηνελόπης από τον πρώτο της έρωτα, τον Νικολή, από τις βόλτες και τις περιπέτειες τους στο νησί. Αναμνήσεις που μυρίζουν μαστίχα και μανταρίνι.  "Πολλά χρόνια αργότερα, έναν σκληρό Απρίλη, η ματιά της Πηνελόπης έπεσε στους τελευταίους λαλάδες που φύτρωναν στο παρτέρι στον Κηφισιά. Λίγο πριν διαλέξει την αιώνια σιωπή, το μυαλό της γύρισε σε εκείνο το καλοκαιρινό απομεσήμερο στη Χίο και στα κατσαρά ξανθιά μαλλιά του Νικολή. Του αγοριού που μύριζε ψάρι, μανταρίνι και μαστίχα- και στο βάθος, κάτι πιο πικρό."  Πρόκειται για ένα έξοχο και...

ο πρίγκιψ του δεύτερου ορόφου, Άρης Σφακιανάκης

«Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου» συμπληρώνει την τριλογία ιστορικών μυθιστορημάτων του Άρη Σφακιανάκη, έπειτα από τα βιβλία «Η έξοδος» και «Στη σκιά του Κυβερνήτη». Το βιβλίο μας μεταφέρει στην εποχή που ξεκίνησε μετά από την δολοφονία του Ι. Καποδίστρια και την έλευση του ανηλίκου τότε Όθωνα. Μια εποχή που σημαδεύτηκε από τα γεγονότα που βίωσε η χώρα.  Αφήγητης της ιστορίας είναι ένας νεαρός Έλληνας της Διασποράς από το Ιάσιο που σπούδασε νομικά στο Μόναχο, αρχικά ήταν στη δούλευση του Ι. Κωλλέτη και έπειτα βρέθηκε στο πλάι του Όθωνα αναλαμβάνοντας να κάνει μαθήματα ελληνικών στη βασίλισσα Αμαλία και έτσι εγκαθίσταται στο παλάτι. Ο νεαρός με το παρατσούκλι «πρίγκιψ» μας αφηγείται στιγμιότυπα της ζωής του παλατιού, σκιαγραφεί και αποδίδει με μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση κάθε πτυχή της προσωπικότητας των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Κυρίως όμως επικεντρώνεται στο πρόσωπο του Όθωνα και της Αμαλίας.  Όσο αφορά την περίπτωση της βασίλισσας Αμαλίας το παρόν βιβλίο αποτελεί ένα ξεχωριστ...

«Η Μαθητεία των Προέδρων» του Γρηγόρη Ε. Παντελόγλου

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Οσελότος το μυθιστόρημα του Γρηγόρη Ε. Παντελόγλου «Η Μαθητεία των Προέδρων». Λίγα λόγια για το βιβλίο: Σ’ αυτόν τον επαγγελματικό χώρο, τέτοιες ιστορίες επαναλαμβάνονταν σαν να ξεκινούσε και πάλι η παρτίδα σκακιού που σκόπιμα οι παίχτες της την είχαν αφήσει στη μέση. Η εγκατάσταση στον Οργανισμό σε θέση ευθύνης νέων κομματικών στελεχών ή προσώπων εμπιστοσύνης των στελεχών της κεντρικής πολιτικής σκηνής επαναλαμβανόταν με πανηγυρικό ύφος και άπειρες παραλλαγές. Ο αέναος κύκλος της Μαθητείας των Προέδρων συνεχιζόταν. Εκείνη η ώρα, που το ψιλόβροχο γινόταν μπόρα που ξέπλενε τα πάντα γύρω της, σηματοδοτούσε πως η ζωή στον Οργανισμό θα προχωρούσε, αδιάφορη για το ποιος θα έφευγε και ποιος πάλι θα ερχόταν. Σαν ένας άλλος αδιέξοδος, τελικά, κοπετός. Καταστροφικός σαν κηλίδα πετρελαίου, που στην αρχή έπαιρνε τη μορφή ενός ουράνιου τόξου, ή μιας μεταλλικής λάμψης, και κατέληγε να γίνεται μπάλωμα και θλιβερός ιριδισμός στις ταραγμένες θάλασσες της Δημόσιας Διοίκησης...