Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ»: Μια μεγαλειώδης θεατρική παραγωγή στο Θέατρο Παλλάς




Αλεξάνδρεια.

Θαυμαστή εσύ πόλη, πρωτεύουσα της φαντασίας και της μνήμης, με τους απόκρυφους ήχους και το μεθυστικό άρωμα της ανατολής να πλημμυρίζει τον καταγάλανο ουρανό σου.

Το Θέατρο Παλλάς παρουσιάζει για τη θεατρική σεζόν 2025-2026, την παράσταση «Αλεξάνδρεια», σε σύλληψη ιδέας και σκηνοθεσία Φωκά Ευαγγελινού. 

Το πρωτότυπο κείμενο της Ζέτης Φίτσιου θα μας ταξιδέψει στην αιώνια αυτή πόλη αναβιώνοντας τη μαγεία της εποχής, μέσα από μια ερωτική ιστορία. Μία θεατρική παραγωγή υψηλών προδιαγραφών που φιλοδοξεί να προσφέρει στο κοινό μια πολυδιάστατη θεατρική εμπειρία που ενώνει την ποίηση, την μουσική και τη θεατρική αφήγηση.

Λίγα λόγια για την παράσταση: 

Στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια του μεσοπολέμου, σ’ αυτό το μοναδικό χωνευτήρι φυλών, γλωσσών και θρησκειών, ένας απρόσμενος έρωτας πρόκειται να ανατρέψει τις ζωές όλων των πρωταγωνιστών. Με φόντο το ταραχώδες σκηνικό της Μέσης Ανατολής, όπου τα πολιτικά παιχνίδια και οι στρατηγικές βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους, Άγγλοι, Γάλλοι, Άραβες κι Εβραίοι διεκδικούν την κυριαρχία τους φτάνοντας το «παιχνίδι» στα άκρα. Κι εκεί, μέσα σ’ αυτο το θυελλώδες σκηνικό, το ελληνικό πνεύμα, ανθίζει. Ανάμεσα στις πολύβουες αραβικές γειτονιές, οι Έλληνες γυρνούν, ένα παλλόμενο σώμα, ένας σχηματισμός δύναμης, αδιατάρακτος. Κάτω από τον απέραντο ουρανό́ της Αλεξάνδρειας, ζούνε πλημμυρισμένοι από ένα αίσθημα συνενοχής και συνύπαρξης. Και μέσα από τα λόγια του Αλεξανδρινού τους ποιητή, το φως του αρχαίου Φάρου της πόλης ταξιδεύει άσβηστο μες στους αιώνες.

Με έντονη την παρουσία ιστορικών και πολιτιστικών στοιχείων, η παράσταση αποτυπώνει στη σκηνή μια εποχή όπου η Αλεξάνδρεια αποτέλεσε το λίκνο του πολιτισμού, της επιστήμης και της πνευματικής αναγέννησης του αρχαίου κόσμου.

Η μουσική επένδυση της Ευανθίας Ρεμπούτσικα θα αναδείξει την ατμόσφαιρα της εποχής με μοναδικό τρόπο, όπως πάντα, δημιουργώντας ήχους γεμάτους συναισθηματική ένταση και νοσταλγία, ήχους που αντηχούν την ιστορία της Αλεξάνδρειας.

Τα σκηνικά της παράστασης σχεδιάζει ο Μανόλης Παντελιδάκης.

Τους ρόλους ενσαρκώνει, ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών:

Άννα Μάσχα, Εριέττα Μανούρη, Ιωάννης Παπαζήσης, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Χριστίνα

Αλεξανιάν, Ελένη Καρακάση, Αλίνα Κοτσοβούλου, Δημήτρης Δεγαΐτης, Φωτεινή

Παπαθεοδώρου, Γιάννης Στόλλας, Γιάννης Μανιός, Αλέξανδρος Σιάτρας, Δημήτρης

Μαχαίρας, Χρίστος Νικολάου, Δανάη Πολίτη, Παναγιώτης Παντέρας, Ηλιάνα Ιωαννίδου.

Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Φωκάς Ευαγγελινός

Κείμενο: Ζέτη Φίτσιου

Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα

Σκηνικό: Μανόλης Παντελιδάκης

Video art: Παντελής Μάκκας

Ενδυματολόγος: Ιωάννα Τσάμη

Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Τέλλος

Στέλλα Κάλτσου


Προπώληση εισιτηρίων: pallastheater.com| more.com| στα ταμεία του Θεάτρου

Θέατρο Παλλάς: Βουκουρεστίου 3-5, Αθήνα


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

«Η Μαθητεία των Προέδρων» του Γρηγόρη Ε. Παντελόγλου

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Οσελότος το μυθιστόρημα του Γρηγόρη Ε. Παντελόγλου «Η Μαθητεία των Προέδρων». Λίγα λόγια για το βιβλίο: Σ’ αυτόν τον επαγγελματικό χώρο, τέτοιες ιστορίες επαναλαμβάνονταν σαν να ξεκινούσε και πάλι η παρτίδα σκακιού που σκόπιμα οι παίχτες της την είχαν αφήσει στη μέση. Η εγκατάσταση στον Οργανισμό σε θέση ευθύνης νέων κομματικών στελεχών ή προσώπων εμπιστοσύνης των στελεχών της κεντρικής πολιτικής σκηνής επαναλαμβανόταν με πανηγυρικό ύφος και άπειρες παραλλαγές. Ο αέναος κύκλος της Μαθητείας των Προέδρων συνεχιζόταν. Εκείνη η ώρα, που το ψιλόβροχο γινόταν μπόρα που ξέπλενε τα πάντα γύρω της, σηματοδοτούσε πως η ζωή στον Οργανισμό θα προχωρούσε, αδιάφορη για το ποιος θα έφευγε και ποιος πάλι θα ερχόταν. Σαν ένας άλλος αδιέξοδος, τελικά, κοπετός. Καταστροφικός σαν κηλίδα πετρελαίου, που στην αρχή έπαιρνε τη μορφή ενός ουράνιου τόξου, ή μιας μεταλλικής λάμψης, και κατέληγε να γίνεται μπάλωμα και θλιβερός ιριδισμός στις ταραγμένες θάλασσες της Δημόσιας Διοίκησης...

Φωτογραφικά γυμνάσματα, η ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Δρόσου από τις εκδόσεις Ιωλκός

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός η  πρώτη ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Δρόσου με τίτλο "Φωτογραφικά γυμνάσματα". Μια προσεγμένη και αξιόλογη συλλογή με ποιήματα που είναι στιγμιότυπα, εικόνες από τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας μας.  Σαράντα ποιήματα, με απλή γραφή και κάποια στοιχεία ιδιωματισμού, που προβληματίζουν τους αναγνώστες για λέξεις που δεν έχουν ειπωθεί, τη μοναξιά και τον φόβο του σύγχρονου ανθρώπου, τον εικονικό τρόπο ζωής, ο έρωτας, ο χαμός αγαπημένων προσώπων. Ένα κοινό στοιχείο ανάμεσα στα ποιήματα της συλλογής είναι η παρουσία της φύσης, το άρωμα από το γιασεμί, από τα άνθη της αμυγδαλιάς, από τη μουριά με την οποία ο κεντρικός ήρωας έχει συνδέσει τις παιδικές του αναμνήσεις, ο ήλιος που καίει και η ηρεμία που επικρατεί μετά την τρικυμία.  Παράλληλα, μέσα από τα ποιήματα η μια εποχή διαδέχεται την άλλη. Ο Βαγγέλης Δρόσος  στέκεται μπροστά στα θέματά του –με την όποια αποστασιοποίηση του εικονολήπτη– και χρησιμοποιεί τα εκφραστικά του μέσ...