My.bookstories

Κείμενο και φωτογραφία: Άννα Δραγάτση  Πρόσφατα κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων της Σεβαστής Κωνσταντινίδου. Πρόκειται για εξήντα μικρές ιστορίες που συνδετικό τους κρίκο έχουν την τελευταία ηλιαχτίδα ελπίδας που υπάρχει πάντα. Διηγήματα που γεννούν αισιόδοξα μηνύματα και επικρατεί το άρωμα του καφέ.  Στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύουν καθημερινές ιστορίες με θέματα οικεία στους αναγνώστες και ζητήματα που μας προβληματίζουν. Αυτά τα θέματα αφορούν την κοινωνία, την οικογένεια και την εργασία. Οι ήρωες είναι απλά πρόσωπα της διπλανής πόρτας που κυριεύονται από έρωτα, αγωνίες, φόβους, μοναξιά, λύπη. Η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις είναι χαρακτηριστικές για την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Η συγγραφέας μέσα από τα διηγήματα αποδεικνύει πόσο ισχυρά και καθοριστικά μπορεί να αποδειχθούν κάποια γεγονότα για την ζωή κάποιου. «Τον βρήκε στο σαλόνι. Η κιθάρα κλεισμένη στο μαύρο της φόρεμα κι η αποσκευή στο πάτωμα. Το φως πάσχιζε να τρυπώσει μέσα. Δε θυμάται λόγια, δεν θυμάτα...

  «Μου αρέσει το τέλος του καλοκαιριού το απόγευμα να περπατώ ανατολικά και να βρίσκω στις θίνες μια διαλυμένη βάρκα και τις σκιές μας. Τι παράξενο, πόσο συμπονούμε τα ερείπια από φυσικά υλικά και με την ελπίδα ότι παραμένουμε κι εμείς ωραίοι μέσα από τη φθορά μας.»  Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος το νέο βιβλίο της Ελένης Δ. Παπαδοπούλου με τίτλο «Θάλασσα μόνη». Πρόκειται για μία συλλογή διηγημάτων που ταξιδεύει τον αναγνώστη σε τόπους μακρινούς και οικείους με φόντο πάντοτε τη θάλασσα. Με την αποσκευή της μνήμης η συγγραφέας επιτυγχάνει να παρουσιάσει με γλαφυρό και αριστοτεχνικό τρόπο το κλίμα της εποχής σε κάθε διήγημα. Αναμφισβήτητα τα χρόνια που επιλέγει να τοποθετήσει τις ιστορίες του βιβλίου είναι χρόνια βαρύνουσας ιστορικής σημασίας, όπως τα χρόνια μετανάστευσης με τα πλοία «Πατρίς» προς την Αμερική και την Αυστραλία και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.  Στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύουν ταξίδια, αποχαιρετισμοί σε λιμάνια, όνειρα, κύματα που μετέφερ...