Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Το μέλλον δ̶ε̶ν̶ μπορεί να περιμένει», Δώρος Αντωνιάδης


«Το μέλλον δ̶ε̶ν̶ μπορεί να περιμένει», το μυθιστόρημα του Δώρου Αντωνιάδη καταφέρνει από την πρώτη σελίδα να μας εισάγει στην υπόθεση και σιγά σιγά να μας παρουσιάσει τους γρίφους που αναζητούν λύση. Παράλληλα, στις σελίδες του βιβλίου εμφανίζονται πρόσωπα, άλλα γνώριμα από προηγούμενες ιστορίες του συγγραφέα και άλλα νέα, που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής του μυθιστορήματος.

Στιγμιότυπα του παρελθόντος συνδιαλέγονται με γεγονότα του αφηγηματικού παρόντος και η επίλυση των γρίφων ανήκει στο μέλλον. Πρόκειται για ένα έργο με έντονο το στοιχείο του μυστηρίου. Οι αναγνώστες γίνονται και εκείνοι ερευνητές, συμπάσχουν με τους ήρωες και με αγωνία προσπαθούν να βρουν την αλήθεια. Οι χαρακτήρες του βιβλίου ξεχωρίζουν για την επιπολαιότητα, τα ηθικά τους διλήμματα, τα κρυμμένα τους μυστικά και τις αποφάσεις τους. Γρίφοι που μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους, συνεχείς ανατροπές, η έννοια της ταυτότητας και η εξέλιξη της ζωής συνθέτουν το κάδρο της ιστορίας.

Όλα ξεκινούν όταν ένα αυτοκίνητο προσκρούει σε ένα σταματημένο λεωφορείο στην Κύπρο, ο οδηγός του αυτοκινήτου σκοτώνεται και στη νεκροψία διαπιστώνεται ότι στο κρανίο του φέρει μία τρύπα από σφαίρα. Έτσι αρχίζει μία έρευνα σχετικά με τη ταυτότητα του οδηγού και για το γεγονός από το οποίο προκλήθηκε το τραύμα. Σημαντικό ρόλο στην υπόθεση διαδραματίζει ο αστυνομικός Πέτρος Ελευθεριάδης που αναζητά την εξαφανισμένη γυναίκα του. Οι πληροφορίες του τον οδηγούν σε μια ιδιωτική κλινική που χορηγεί μη εγκεκριμένα φάρμακα στους πελάτες της. Παράλληλα, ένα πολύτιμο δέμα γίνεται ένας νέος γρίφος που ακολουθεί τους αναγνώστες ως την τελευταία σελίδα. Αυτό το δέμα θα αποτελέσει σανίδα σωτηρίας για έναν διεφθαρμένο ντετέκτιβ της ρωσικής μαφίας που το ψάχνει για το παραδώσει στους Αλβανούς τοκογλύφους που τον κυνηγούν.

Εν κατακλείδι, η ζωντάνια που μπορεί να χαρακτηρίσει τους διαλόγους του παρόντος μυθιστορήματος μεταφέρει τον αναγνώστη στον αφηγηματικό χρόνο και τόπο, σαν να είναι και ο ίδιος μέλος της ομάδας έρευνας. Η πλοκή ξετυλίγεται γοργά προκαλώντας στον αναγνώστη αισθήματα φόβου και σασπένς.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Η Πηνελόπη στη Χίο, Κώστας Στοφόρος

Το βιβλίο του Κώστα Στοφόρου "Η Πηνελόπη στη Χίο", που βασίζεται στις Πρώτες ενθυμήσεις της Πηνελόπης Δέλτα, μας ταξιδεύει στη νεαρή ηλικία της αγαπημένης συγγραφέα των παιδικών μας χρόνων. Η δωδεκάχρονη Πηνελόπη επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Χίο και είναι έτοιμη να εξερευνήσει τον τόπο των παππούδων της. Ένα καλοκαίρι που θα κρατήσει ζωντανό στο νου και τη καρδιά για πάντα. Στις σελίδες του μυθιστορήματος ξετυλίγονται οι αναμνήσεις της Πηνελόπης από τον πρώτο της έρωτα, τον Νικολή, από τις βόλτες και τις περιπέτειες τους στο νησί. Αναμνήσεις που μυρίζουν μαστίχα και μανταρίνι.  "Πολλά χρόνια αργότερα, έναν σκληρό Απρίλη, η ματιά της Πηνελόπης έπεσε στους τελευταίους λαλάδες που φύτρωναν στο παρτέρι στον Κηφισιά. Λίγο πριν διαλέξει την αιώνια σιωπή, το μυαλό της γύρισε σε εκείνο το καλοκαιρινό απομεσήμερο στη Χίο και στα κατσαρά ξανθιά μαλλιά του Νικολή. Του αγοριού που μύριζε ψάρι, μανταρίνι και μαστίχα- και στο βάθος, κάτι πιο πικρό."  Πρόκειται για ένα έξοχο και

ο πρίγκιψ του δεύτερου ορόφου, Άρης Σφακιανάκης

«Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου» συμπληρώνει την τριλογία ιστορικών μυθιστορημάτων του Άρη Σφακιανάκη, έπειτα από τα βιβλία «Η έξοδος» και «Στη σκιά του Κυβερνήτη». Το βιβλίο μας μεταφέρει στην εποχή που ξεκίνησε μετά από την δολοφονία του Ι. Καποδίστρια και την έλευση του ανηλίκου τότε Όθωνα. Μια εποχή που σημαδεύτηκε από τα γεγονότα που βίωσε η χώρα.  Αφήγητης της ιστορίας είναι ένας νεαρός Έλληνας της Διασποράς από το Ιάσιο που σπούδασε νομικά στο Μόναχο, αρχικά ήταν στη δούλευση του Ι. Κωλλέτη και έπειτα βρέθηκε στο πλάι του Όθωνα αναλαμβάνοντας να κάνει μαθήματα ελληνικών στη βασίλισσα Αμαλία και έτσι εγκαθίσταται στο παλάτι. Ο νεαρός με το παρατσούκλι «πρίγκιψ» μας αφηγείται στιγμιότυπα της ζωής του παλατιού, σκιαγραφεί και αποδίδει με μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση κάθε πτυχή της προσωπικότητας των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Κυρίως όμως επικεντρώνεται στο πρόσωπο του Όθωνα και της Αμαλίας.  Όσο αφορά την περίπτωση της βασίλισσας Αμαλίας το παρόν βιβλίο αποτελεί ένα ξεχωριστό πορτρέτ

«O Κήπος του Λουξεμβούργου και άλλα κείμενα» του Νίκου Αλιφέρη από τις εκδόσεις Άγρα

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Άγρα το βιβλίο του Νίκου Αλιφέρη «O Κήπος του Λουξεμβούργου και άλλα κείμενα». « Εκπλήσσομαι πάντα όταν διαπιστώνω πως ο στοχασμός πάνω στις τέχνες και τα γράμματα μπορεί συχνά να μετατραπεί σε πολιτική σκέψη. Αν η πραγμάτωση ενός έργου τέχνης, λοιπόν, κατά τον εθνικό μας ποιητή, απαιτεί λογισμό και όνειρο, το ίδιο χρειάζεται και η πολιτική. Όχι μόνον από πλευράς πρωταγωνιστών αλλά ακόμη και για μια ισορροπημένη στάση όλων μας απέναντι στα πολιτικά πράγματα. [...] Δίχως τον λογισμό καταλήγουμε σ’ ένα συναισθηματικό έργο τέχνης. Η, αντιστοίχως, στην συναισθηματική στάση του πολίτη. Στην θολή ματιά που συσκοτίζει τον νου. Δίχως πάλι το όνειρο, το καλλιτεχνικό έργο δεν έχει πνοή. Η δε πολιτική στερείται οράματος και εντέλει ξεπέφτει σ’ έναν στεγνό πραγματισμό ». Οι Αθηναίοι ταξιτζήδες, η ανθρώπινη βλακεία, η κοινοτοπία, η ποίηση αλλά και η μετάφρασή της, οι σύγχρονοι Θερσίτες, οι μικροπολιτικοί, η 17 Νοέμβρη, η Αθηναϊκή Δημοκρατία κι ο Αριστοφάνης, ο Παπ