Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Ολίβια" της Ρένας Ρώσση – Ζαϊρη

 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός το νέο βιβλίο της Ρένας Ρώσση – Ζαϊρη με τίτλο "Ολίβια". Ο αναγνώστης παρακολουθεί την ηρωίδα, την δυναμική Ολίβια από τα παιδικά της χρόνια, όταν ο πατέρας της βρίσκεται στην φυλακή καθώς κατηγορείται για ληστεία μετά φόνου. Τότε το κορίτσι υιοθετεί ο Φίλιππος, ένας αστυνομικός, που την μεγαλώνει με αγάπη και υπήρξε ισχυρό πρότυπο για εκείνη ώστε να ακολουθήσει την καριέρα του αστυνομικού, στέκεται πάντα στο πλάι της και την στηρίξει σε οποιοδήποτε νέο βήμα της. 


Η θέση της Ολίβιας στην αστυνομία και πρόσωπα που εμφανίζονται στη ζωή της θα την οδηγήσουν σε δύσκολες διαδρομές και εξελίξεις που θα την ταράξουν. 


"Είναι άραγε η αγάπη το μόνο αληθινό μας ταξίδι;"


Πρόκειται για ένα βαθιά ανθρώπινο έργο, ένα κοινωνικό μυθιστόρημα που προβάλει διαχρονικά μηνύματα και θέματα, όπως η αναζήτηση της ευτυχίας, η σχέση παιδιού- γονέα, η υιοθεσία, οι γονείς της καρδιάς, η ανιδιοτελής αγάπη και αφοσίωση και ο σημαντικός ρόλος των γονιών για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών. Παράλληλα, ο έρωτας είναι κυρίαρχος στην ζωή της Ολίβιας. Στα μάτια του Αντώνη συναντά τον έρωτα.

"Κάθε μέρα τον νοιαζόμουν περισσότερο, κάθε μέρα τον ερωτευόμουν όλο και πιο πολύ. Ήμουν σίγουρη πια. Ήταν ένα συναίσθημα που αδυνατούσα να περιγράψω με λέξεις. Παράξενο, ανεξέλεγκτο, μοναδικό. Δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου μακριά σου, αισθανόμουν ναρκωμένη." (σελίδα 79).

Ο αναγνώστης συμπάσχει με την ηρωίδα όταν έρχεται αντιμέτωπη με τον αιφνίδιο χαμό ενός αγαπημένου της προσώπου, όταν κρυμμένα μυστικά έρχονται στο φως, όταν κατηγορείται για τον φόνο ενός καταξιωμένου δημοσιογράφου.

Εγκιβωτισμένες ιστορίες με την ιστορία της Ολίβιας, είναι η ενδιαφέρουσα πορεία της ζωής της Ελεάννας και του Μάνου. Πιο συγκεκριμένα, η συγγραφέας ξεκινά το έργο με ένα σημαντικό γεγονός που θα συγκλονίσει τον Μάνο. Μια υπόθεση που αποκαλύπτεται στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου. Ο Μάνος και η Ελεάννα θα συμβάλλουν και θα καθορίσουν την πορεία της Ολίβιας προς την ευτυχία. Οι ήρωες του βιβλίου είναι ρεαλιστικοί, απλοί με ανησυχίες και ελαττώματα. Η λυρική γραφή, οι γλαφυρές περιγραφές του βιβλίου, που μας ταξιδεύουν σε όμορφα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού, όπως η Αμοργός, η Καστοριά και η Νάξος, συμπληρώνουν το κάδρο του έργου.

Ένα πολυσελιδο μυθιστόρημα που διατηρεί το αναγνωστικό ενδιαφέρον ως την τελευταία σελίδα.

"Νόμιζα πως είχα θεραπευτεί από την τραυματική ανάμνηση της παρουσίας του από τη ζωή μου. Έκανα λάθος. Όλα όσα βίωσα εκείνη τη νύχτα που του πέρασαν τις χειροπεδες, η απόγνωσή μου, ο τρόμος μου, η εγκατάλειψη, είχαν ριζώσει βαθιά μέσα μου. Η εγκατάλειψη... Ανατρίχιασα και μόνο με τη λέξη. Ήταν τόσο οδυνηρή για την Ολυμπία των δέκα χρόνων." (Απόσπασμα από την σελίδα 97). 

Η συγγραφέας:


Η ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ-ΖΑΪΡΗ γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι κόρη του Νικόλαου Ρώσση, των φερώνυμων εκδόσεων, ενώ παππούς της ήταν ο φιλόλογος και συγγραφέας Ιωάννης Θ. Ρώσσης. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολέγιο Θηλέων, τη Σχολή Νηπιαγωγών Αθηνών και το Lοndon Montessori Centre. Εργάστηκε ως νηπιαγωγός, αλλά και ως υπεύθυνη εκδόσεων. Έχει γράψει 15 βιβλία για ενηλίκους και πάνω από 150 παιδικά βιβλία. Το 2015 της απονεμήθηκε το Βραβείο Λογοτεχνίας από τον Όμιλο Γυναικών Πειραιά «Εξάλειπτρον» για το συγγραφικό της έργο, σε συνδυασμό με τη μεγάλη απήχησή του και τη διαδραστική της σχέση με τους αναγνώστες της, καθώς και το βραβείο κοινού των βιβλιοπωλείων PUBLIC, στην κατηγορία «Ο πιο ερωτικός χαρακτήρας», για το μυθιστόρημά της ΔΙΔΥΜΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ, το οποίο μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση. Όλα τα μυθιστορήματά της κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.

Φωτογραφία και παρουσίαση: Άννα Δραγάτση 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

 Η Πηνελόπη στη Χίο, Κώστας Στοφόρος

Το βιβλίο του Κώστα Στοφόρου "Η Πηνελόπη στη Χίο", που βασίζεται στις Πρώτες ενθυμήσεις της Πηνελόπης Δέλτα, μας ταξιδεύει στη νεαρή ηλικία της αγαπημένης συγγραφέα των παιδικών μας χρόνων. Η δωδεκάχρονη Πηνελόπη επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Χίο και είναι έτοιμη να εξερευνήσει τον τόπο των παππούδων της. Ένα καλοκαίρι που θα κρατήσει ζωντανό στο νου και τη καρδιά για πάντα. Στις σελίδες του μυθιστορήματος ξετυλίγονται οι αναμνήσεις της Πηνελόπης από τον πρώτο της έρωτα, τον Νικολή, από τις βόλτες και τις περιπέτειες τους στο νησί. Αναμνήσεις που μυρίζουν μαστίχα και μανταρίνι.  "Πολλά χρόνια αργότερα, έναν σκληρό Απρίλη, η ματιά της Πηνελόπης έπεσε στους τελευταίους λαλάδες που φύτρωναν στο παρτέρι στον Κηφισιά. Λίγο πριν διαλέξει την αιώνια σιωπή, το μυαλό της γύρισε σε εκείνο το καλοκαιρινό απομεσήμερο στη Χίο και στα κατσαρά ξανθιά μαλλιά του Νικολή. Του αγοριού που μύριζε ψάρι, μανταρίνι και μαστίχα- και στο βάθος, κάτι πιο πικρό."  Πρόκειται για ένα έξοχο και...

ο πρίγκιψ του δεύτερου ορόφου, Άρης Σφακιανάκης

«Ο πρίγκιψ του δευτέρου ορόφου» συμπληρώνει την τριλογία ιστορικών μυθιστορημάτων του Άρη Σφακιανάκη, έπειτα από τα βιβλία «Η έξοδος» και «Στη σκιά του Κυβερνήτη». Το βιβλίο μας μεταφέρει στην εποχή που ξεκίνησε μετά από την δολοφονία του Ι. Καποδίστρια και την έλευση του ανηλίκου τότε Όθωνα. Μια εποχή που σημαδεύτηκε από τα γεγονότα που βίωσε η χώρα.  Αφήγητης της ιστορίας είναι ένας νεαρός Έλληνας της Διασποράς από το Ιάσιο που σπούδασε νομικά στο Μόναχο, αρχικά ήταν στη δούλευση του Ι. Κωλλέτη και έπειτα βρέθηκε στο πλάι του Όθωνα αναλαμβάνοντας να κάνει μαθήματα ελληνικών στη βασίλισσα Αμαλία και έτσι εγκαθίσταται στο παλάτι. Ο νεαρός με το παρατσούκλι «πρίγκιψ» μας αφηγείται στιγμιότυπα της ζωής του παλατιού, σκιαγραφεί και αποδίδει με μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση κάθε πτυχή της προσωπικότητας των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Κυρίως όμως επικεντρώνεται στο πρόσωπο του Όθωνα και της Αμαλίας.  Όσο αφορά την περίπτωση της βασίλισσας Αμαλίας το παρόν βιβλίο αποτελεί ένα ξεχωριστ...

«Η Μαθητεία των Προέδρων» του Γρηγόρη Ε. Παντελόγλου

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Οσελότος το μυθιστόρημα του Γρηγόρη Ε. Παντελόγλου «Η Μαθητεία των Προέδρων». Λίγα λόγια για το βιβλίο: Σ’ αυτόν τον επαγγελματικό χώρο, τέτοιες ιστορίες επαναλαμβάνονταν σαν να ξεκινούσε και πάλι η παρτίδα σκακιού που σκόπιμα οι παίχτες της την είχαν αφήσει στη μέση. Η εγκατάσταση στον Οργανισμό σε θέση ευθύνης νέων κομματικών στελεχών ή προσώπων εμπιστοσύνης των στελεχών της κεντρικής πολιτικής σκηνής επαναλαμβανόταν με πανηγυρικό ύφος και άπειρες παραλλαγές. Ο αέναος κύκλος της Μαθητείας των Προέδρων συνεχιζόταν. Εκείνη η ώρα, που το ψιλόβροχο γινόταν μπόρα που ξέπλενε τα πάντα γύρω της, σηματοδοτούσε πως η ζωή στον Οργανισμό θα προχωρούσε, αδιάφορη για το ποιος θα έφευγε και ποιος πάλι θα ερχόταν. Σαν ένας άλλος αδιέξοδος, τελικά, κοπετός. Καταστροφικός σαν κηλίδα πετρελαίου, που στην αρχή έπαιρνε τη μορφή ενός ουράνιου τόξου, ή μιας μεταλλικής λάμψης, και κατέληγε να γίνεται μπάλωμα και θλιβερός ιριδισμός στις ταραγμένες θάλασσες της Δημόσιας Διοίκησης...