Το βιβλίο Love 'n' peace bro της Ειρήνης Νομικού είναι ένα μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις με έμφαση στις ερωτικές σχέσεις. Η κεντρική ηρωίδα, η Τιτίκα προσπαθεί να ζήσει με πάθος κάθε στιγμή, έχοντας προδώσει το όνειρό της να γίνει χορεύτρια σπούδασε χορογράφος και διδάσκει σε ένα εργαστήρι αφιλοκερδώς. Η Τιτίκα, χήρα, επί μακρώ ακτιβίστρια και πληγωμένη από αγάπες και έρωτες, συναντάει σε μία διαδήλωση τον Μανόν της.
Ο Μανόν, συνταξιούχος μηχανικός, Σουηδός κατά το ήμισυ, δηλώνει κοινωνικός αγωνιστής. Είναι χωρισμένος και πατέρας ενός συντηρητικού γιου. Το βασικό του όμως χαρακτηριστικό είναι ότι παραμένει ο θυμωμένος πολέμιος του συστήματος. Θα αφήσει άραγε την επαναστατική του ταυτότητα για να ζήσει την αγάπη;
Οι ήρωες έχουν να αντιμετωπίσουν το θυμό, τα λάθη τους και τα όνειρά τους που έχουν αναβληθεί. Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα με ήρωες καθημερινούς που δημιουργεί μια σχέση οικειότητας με τους αναγνώστες. Ένα βιβλίο που επιτυγχάνει να προβληματίσει τον αναγνώστη.
Οι διαψεύσεις του “Love and Peace” των χίπηδων και της αριστεράς, οι κρίσεις της εποχής μας, τα θύματα, οι ήττες αλλά και οι άνθρωποι που, μέσα σε όλα αυτά, βρίσκουν το βήμα τους και συνεχίζουν. Οι άνθρωποι που αφήνουν την αγάπη να τους οδηγεί. Αγάπη για τον Άνθρωπο και την Ουτοπία για “έναν καλύτερο κόσμο”.
Η συγγραφέας του βιβλίου δέχτηκε να απαντήσει τις παρακάτω ερωτήσεις:
Πως προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου σας;
Αγαπάω την απλότητα που κρύβει το love ‘n’ peace, το σύνθημα του Marley και των χίπηδων. Θεωρώ ότι το αληθινό μήνυμα του συνθήματος “Love ‘n’ Peace” που στόλιζε τα πλακάτ των 70ς, είναι πέρα από πολιτικές ή κοινωνικές διεκδικήσεις. Είναι μια στάση ζωής. Να μαστε ανοιχτοί να αγαπήσουμε, να αγαπηθούμε, να μοιραστούμε συναισθήματα, με σεβασμό. Με αγάπη και ειρήνη στην ψυχή, στη ζωή, στον κόσμο μας. Το έχουμε ανάγκη τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Πιστεύετε πως μια κοινωνικη κρίση μπορεί να φέρει στην επιφάνεια απογοητεύσεις και ανεκπλήρωτα όνειρα;
Ναι, η κάθε κρίση μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο. Το ζήσαμε με την πανδημία, τον πόλεμο, την οικονομική κρίση που βιώσαμε και βιώνουμε ως χώρα. Είναι προκλήσεις για όλους μας για να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητές μας στη ζωή, να εμβαθύνουμε, να δούμε τι σχέσεις θέλουμε με τον κόσμο γύρω μας και πως τις θέλουμε. Όλοι έχουμε ανεκπλήρωτα όνειρα και απογοητεύσεις. Το σημαντικό όμως είναι τι μαθαίνουμε από αυτά και πως προχωράμε. Πως πέφτουμε και πως ξανασηκωνόμαστε, πιο ώριμοι και πιο ειλικρινείς.
Πόσο διήρκησε η συγγραφή του βιβλίου;
Τουλάχιστον τρία χρόνια. Με τυράνησε πολύ αυτή η ισορροπία ανάμεσα στο κοντινό και στο μακρινό πλάνο. Ήθελα μιά ιστορία αγάπης ή μιά “πολιτική” μαρτυρία; Τελικά, κέρδισε νομίζω η ιστορία αγάπης και η πολιτική μαρτυρία έμεινε το αιώνιο ζητούμενο.
Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης σας για το παρόν βιβλίο;
Οι ανθρώπινες σχέσεις και ένας “μεγάλος” προβληματισμός.
Όπως σας είπα, θεωρώ ότι σε πρώτο πλάνο, στο μακρινό πλάνο, το μήνυμα “Αγάπη και Ειρήνη” μιλάει στην ψυχή όλων των ανθρώπων. Είναι Ανθρώπινο ζητούμενο, προϋπόθεση γι' αυτό που λέμε καλύτερος κόσμος.
Σε δεύτερο πλάνο όμως, στην καθημερινότητά μας, έχουμε δυσκολία να χτίσουμε σχέσεις αγάπης. Καταφεύγουμε συχνά στην κατάκριση, στον θυμό, στην δυσπιστία, στην απογοήτευση. Αναρωτιέμαι λοιπόν συχνά τι ακριβώς μας δυσκολεύει τόσο πολύ - ως ανθρώπινα όντα - στο να δημιουργούμε ισότιμες σχέσεις εμπιστοσύνης και σεβασμού; Εννοώ προσωπικές σχέσεις. Κάθε είδους σχέση: ερωτικές, αγάπης, φιλικές, σχέσεις με τον συνάνθρωπο, σχέση με το περιβάλλον, σχέσεις με τα ζώα.
Μπορούμε όμως να φτάσουμε ποτέ στο μακρινό πλάνο αφού δυσκολευόμαστε και στο κοντινό; Στην πράξη εννοώ. Πως ξεκινώντας ο καθένας από μας από το κοντινό πλάνο μπορεί να φτάσει να διεκδικεί και το μακρινό; Εκει έβαλα την ιστορία μου. Σε αυτό ήθελα να βάλω τους ήρωες μου να απαντήσουν.
Γι' αυτό σας είπα ότι θεωρώ το “Love ‘n’ Peace” στάση ζωής.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τον χώρο της τέχνης και συγκεκριμένα της συγγραφής;
Η συγγραφή αλλά και το διάβασμα λογοτεχνίας είναι για μένα μία εσωτερική ανάγκη. Μυθοπλασία ξεκίνησα να γράφω γύρω στα σαράντα. Ποίηση όμως έγραφα από την εφηβεία μου. Η συγγραφή είναι “το αγαπημένο μου παιχνίδι”, χαμογελάω ή συγκινούμαι όταν μου αρέσει αυτό που έγραψα, τσαντίζομαι όταν κοιτάω τη λευκή οθόνη και δεν έχω τίποτα να γράψω, ζουν μέσα μου οι ήρωες και οι σκηνές που περιγράφω. Είναι το κρησφύγετό μου, ο μαγικός μου κόσμος. Βέβαια, όπως κάθε μαγικός κόσμος, θέλει αφοσίωση, θέλει δουλειά καθημερινή με συνέπεια και δέσμευση, θέλει τροφοδότηση με πολύ διάβασμα λογοτεχνίας.
Τι συμβουλή θα θέλατε να δώσετε σε όσους ξεκινούν να ασχοληθούν με τη συγγραφή;
Δεν νομίζω ότι μπορώ να δίνω συμβουλές. Η γνώμη μου πάντως είναι ότι η συγγραφή απαιτεί πάθος, προσήλωση, συστηματική δουλειά και πολύ διάβασμα.
Εσείς ως αναγνώστρια τι είδους βιβλία προτιμάτε; Ποια θεματολογία σας ελκύει περισσότερο και ποιο-α συγγραφέα θαυμάζετε;
Λατρεύω να διαβάζω περιπέτειες με ιστορικοκοινωνικό φόντο. Προτιμώ όμως να γράφω ιστορίες με χιούμορ για τη σύγχρονη πραγματικότητα. Θα πω πάντως ότι θαυμάζω τον Stephen King για τον τρόπο που ξετυλίγει την πλοκή του. Επίσης, ο συγγραφέας που πραγματικά με συγκλόνισε είναι ο Fernando Aramburu με την “Πατρίδα”. Ένα βιβλίο που τα έχει όλα και τα λέει όλα!
Κλείνοντας και αφού σας ευχαριστήσω πολύ για την τιμή που μου κάνατε παραχωρώντας μου αυτή την συνέντευξη, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι τα μελλοντικά συγγραφικά σας σχέδια;
Ετοιμάζομαι να εκδώσω ένα μία συλλογή διηγημάτων που πρωταγωνιστούν άμεσα ή έμμεσα γυναίκες και, από διαφορετικές οπτικές γωνίες, σχολιάζουν τα έμφυλα χαρακτηριστικά που τους προσδίδει η σημερινή κοινωνία. Άλλοτε χιουμοριστικά και σκωπτικά και άλλοτε δραματικά ή ρομαντικά. Επίσης, “εξασκούμαι” στη συγγραφή αστυνομικής λογοτεχνίας. Ένα είδος που ανθεί στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια με πολλούς καλούς συγγραφείς. Γι αυτό νομίζω ότι με προκαλεί και μένα τόσο πολύ.
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη και τις καίριες ερωτήσεις σας. Ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα. Στη διάθεσή σας,
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου