Εκεί που Πεθαίνει ο Άνεμος, Albert Bertran Bas

 Το περασμένο καλοκαίρι κυκλοφόρησε στα ελληνικά το βιβλίο του Albert Bertran Bas με τίτλο "Εκεί που Πεθαίνει ο Άνεμος" σε μετάφραση της Αγγελικής Βασιλάκου. Το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα με τίτλο πρωτοτύπου "La memoria eres tu" είναι ένα συγκλονιστικό πορτραίτο της εποχής του ισπανικού πολέμου. Στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύουν οι αναμνήσεις του παππού του συγγραφέα.

Η ιστορία ξεκινά τα Χριστούγεννα του 1937, όταν ο δεκαπεντάχρονος Όμηρος, που ζει με τους γονείς του στη Βαρκελώνη, έρχεται αντιμέτωπος με τη βιαιότητα και το ξεριζωμό από το σπίτι του. Με την επικράτηση του Φράνκο άμαχοι και εξόριστοι παίρνουν τον δρόμο για τα γαλλικά σύνορα για να επιβιώσουν. Την ίδια δύσκολη διαδρομή ξεκινά ο Όμηρος με τη μητέρα του. Μια πορεία που τον στιγματίσει για την υπόλοιπη ζωή του και θα τον ωριμάσει πρόωρα.

Ξαφνικά θα βρεθεί σε μια έρημη σπηλιά κοντά στην Γαλλία, εκεί γνωρίζει την Χλόη, ένα κορίτσι που του σώζει τη ζωή και του προσφέρει ένα καταφύγιο από τη φρίκη του πολέμου. Από εκείνη τη στιγμή η κάθε συνάντηση τους θα σηματοδοτήσει μια επικίνδυνη κατάσταση και μαζί αντιμετωπίζουν το σκληρό πρόσωπο της ζωής.

"Και ερωτεύτηκα. Τρεις φορές την ίδια γυναίκα. Αυτή είναι η ιστορία μου. Αυτή είναι η οδύσσειά μου."

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που σκιαγραφεί κατά αριστουργηματικό τρόπο τον ήρωα. Καταφέρνει να δημιουργήσει αναγνώστες γίνονται μάρτυρες των πιο σημαντικών χρόνων της ζωής του Ομήρου. Τα μικρά κεφάλαια και η μελέτη του συγγραφέα για τις περιοχές και την εποχή που ξετυλίγει την ιστορία συνθέτουν του κάδρο του έργου.

Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα με κινηματογραφική αφήγηση με ρεαλιστικές εικόνες, η αξιοσημείωτη απόδοση στα ελληνικά απο το πρωτότυπο και τα συναισθήματα που γεννά στον αναγνώστη το καθιστούν ένα από τα καλύτερα μυθιστόρηματα της φετινής χρονιάς.

"Ξέχασα την εξορία και γύρισα την πλάτη μου στη Γαλλία για δεύτερη φορά. Και διέσχισα πάλι τα Πυρηναία με τα πόδια. Τι περιπέτειες να μου επιφύλασσε ο δρόμος; Τι να περίμενε όταν γύριζα σπίτι; Ήμουν μόλις δεκαοκτώ χρόνων και είχα την περίεργη αίσθηση ότι είχα μόλις τελειώσει μια ζωή για να ξεκινήσω μια άλλη."

Κείμενο και φωτογραφία: Άννα Δραγάτση